Coraz bliżej mobilnego zasobnika wodoru. Program Magazynowanie Wodoru wkracza w ostatnią fazę.
fot. By Claus Ableiter - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3541727
16 lipca rozpoczęła się trzecia, finalna faza programu Magazynowanie Wodoru, realizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, w ramach środków Funduszy Europejskich – Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój. Dwóch wykonawców – Stako Sp. z o.o. oraz Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress” zostało zakwalifikowanych do trzeciej fazy, której wynikiem ma być demonstracja działającego prototypu.
REKLAMA
Celem realizacji programu jest rozwinięcie technologii magazynowania wodoru, które umożliwią stworzenie efektywnego, taniego, a przede wszystkim bezpiecznego zasobnika wodoru do zastosowania w urządzeniach mobilnych. W praktyce oznacza to, że opracowana technologia powinna być gotowa do zastosowania w pojazdach z napędem wodorowym wykorzystujące ognia paliwowe.
Z założenia, prowadzone w trybie zamówień przedkomercyjnych postępowanie w programie Magazynowanie Wodoru podzielone zostało na trzy fazy, w których liczba wykonawców po każdym etapie jest zmniejszana po weryfikacji osiąganych wyników. NCBR, obserwując światowe trendy w obszarze zastosowania wodoru jako nośnika energii, dał wszystkim zainteresowanym podmiotom możliwość rozpoczęcia prac nad tą technologią. Jej opracowania podjęły się polskie przedsiębiorstwa i jednostki naukowe. W pierwszym, koncepcyjnym etapie uczestniczyło 7 podmiotów. Do drugiej fazy, zakładającej realizację prac badawczo-rozwojowych, której efektem miała być demonstracja rozwijanych technologii, zakwalifikowało się pięć z nich. Do ostatniej, trzeciej fazy programu, której efektem ma być demonstracja działających prototypów w obiektach mobilnych, przeszło dwóch wykonawców – Stako Sp. z o.o. oraz Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress”.
W trzeciej fazie Stako Sp. z o.o. rozwijać będzie swój projekt „Zasobnika do magazynowania 3,33 kg wodoru sprężonego do zasilania ogniwa paliwowego pojazdu samochodowego, zbudowanego w oparciu o kompozytowe zbiorniki typu IV o ciśnieniu serwisowym 700 bar”, a Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress” projekt „Bezpiecznego hybrydowego zasobnika wodoru o wysokiej gęstości zmagazynowanej energii z ciągłym monitorowaniem szczelności”. Po zakończeniu prac wykonawcy powinni przedstawić swoje zasobniki wodoru w obiektach mobilnych (np. w samochodzie) i wykorzystać zmagazynowany wodór jako źródło energii. Prace w trzeciej fazie programu potrwają 20 miesięcy. Ze względu na przeciwności związane z pandemią COVID-19, realizacja programu została przedłużona do 2022 roku.
Program jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach poddziałania 4.1.3 Innowacyjne metody zarządzania badaniami Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, w ramach projektu pn. Podniesienie poziomu innowacyjności gospodarki poprzez wdrożenie nowego modelu finansowania przełomowych projektów badawczych (nr POIR.04.01.03-00-0001/16).
Z założenia, prowadzone w trybie zamówień przedkomercyjnych postępowanie w programie Magazynowanie Wodoru podzielone zostało na trzy fazy, w których liczba wykonawców po każdym etapie jest zmniejszana po weryfikacji osiąganych wyników. NCBR, obserwując światowe trendy w obszarze zastosowania wodoru jako nośnika energii, dał wszystkim zainteresowanym podmiotom możliwość rozpoczęcia prac nad tą technologią. Jej opracowania podjęły się polskie przedsiębiorstwa i jednostki naukowe. W pierwszym, koncepcyjnym etapie uczestniczyło 7 podmiotów. Do drugiej fazy, zakładającej realizację prac badawczo-rozwojowych, której efektem miała być demonstracja rozwijanych technologii, zakwalifikowało się pięć z nich. Do ostatniej, trzeciej fazy programu, której efektem ma być demonstracja działających prototypów w obiektach mobilnych, przeszło dwóch wykonawców – Stako Sp. z o.o. oraz Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress”.
– powiedział dr inż. Wojciech Kamieniecki, dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.- Wodór jest efektywnym i ekologicznym paliwem przyszłości, a technologie jego wykorzystania rozwijają giganci światowej gospodarki. Polska, jako jeden z największych producentów wodoru na świecie, również powinna prowadzić badania, mające na celu jego upowszechnienie. Celem realizacji programu jest rozwijanie technologii wartościowej i przyjaznej środowisku, która w przeciągu najbliższych lat może zrewolucjonizować rynek mobilności
W trzeciej fazie Stako Sp. z o.o. rozwijać będzie swój projekt „Zasobnika do magazynowania 3,33 kg wodoru sprężonego do zasilania ogniwa paliwowego pojazdu samochodowego, zbudowanego w oparciu o kompozytowe zbiorniki typu IV o ciśnieniu serwisowym 700 bar”, a Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress” projekt „Bezpiecznego hybrydowego zasobnika wodoru o wysokiej gęstości zmagazynowanej energii z ciągłym monitorowaniem szczelności”. Po zakończeniu prac wykonawcy powinni przedstawić swoje zasobniki wodoru w obiektach mobilnych (np. w samochodzie) i wykorzystać zmagazynowany wodór jako źródło energii. Prace w trzeciej fazie programu potrwają 20 miesięcy. Ze względu na przeciwności związane z pandemią COVID-19, realizacja programu została przedłużona do 2022 roku.
Program jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach poddziałania 4.1.3 Innowacyjne metody zarządzania badaniami Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, w ramach projektu pn. Podniesienie poziomu innowacyjności gospodarki poprzez wdrożenie nowego modelu finansowania przełomowych projektów badawczych (nr POIR.04.01.03-00-0001/16).
PRZECZYTAJ JESZCZE
